بيماري ديابت قند خون بالا
بيماري قند يا ديابت يكي از شايعترين بيماري‌هاي متابوليكي است. علامت مشخصه آن ميزان قند خون بالاي ۱۲۰ ميلي‌گرم در دسي ليتر در حالت ناشتا است و از ديگر نشانه‌هاي آن پرخوري و پرنوشي است.ديابت در اثر كاهش توليد انسولين در بدن يا كم شدن اثر انسولين در سوخت و ساز مواد قندي حاصل مي‌شود.در حال حاضر بيش از ۱۵۰ ميليون نفر در دنيا مبتلا به اين بيماري هستند كه متأسفانه در كشور ما نيز شيوع بالائي دارد و اصولاً به دو صورت بيماران ديابتي نوع ۱ و ديابتي نوع ۲ ديده مي‌شود.ديابت نوع ۱ (وابسته به انسولين) معمولاً قبل از ۳۰ سالگي ظاهر مي‌شود و علت آن فقدان يا كمبود انسولين مي‌باشد.
ديابت نوع ۲ (غير وابسته به انسولين) معمولاً در بزرگسالي (سنين بالاي ۴۰ سال) ديده مي‌شود.
در بروز ديابت نوع ۲ عوامل متعددي چون اضافه وزن و چاقي (بخصوص چاقي داخل شكمي) عدم فعاليت بدني، سن بالاي ۴۰ سال، رژيم غذايي نامناسب (غذاي پر كالري و غير مغذي) و وراثت نقش دارد.بيماري قند و رژيم غذايي دو مسئله كاملاً وابسته به هم هستند. در درمان ديابت رژيم غذايي از اهميت خاصي برخوردار است، بخصوص در بيماران دريابتي نوع ۲ كه تقريباً ۸۰ درصد آنان چاق مي‌باشند، پس رژيم غذايي و ورزش يكي از درمان‌هاي اصلي براي آنان به شمار مي‌رود و داروي پايين آورنده قند خون به عنوان يك درمان كمكي (نه يك درمان اصلي) در كنار رژيم غذائي مناسب و ورزش به كار گرفته مي‌شود.بيماران ديابتي نوع ۲ براي كاهش انرژي دريافتی نياز به يك رژيم غذائي خاص و مناسب دارند؛ در واقع رژيم غذائي بيماران ديابتي نوع ۲ بسيار شبيه افرادي است كه تحت رژيم لاغري هستند.